Στην πλάνη της νύχτας

Και ήρθε νύχτα πάλι
και κάθομαι εδώ στο τζάμι
να κοιτώ την βροχή που πέφτει
και να σκέφτομαι.

Πόσα όνειρα ξεπλύθηκαν χθες βράδυ;
Πόσες ελπίδες πνίγηκαν στις σταγόνες της βροχής;

Και να το πάλι.
Το φως τρεμοπαίζει,
τα μάτια αργούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι
και μου παίζουν παιχνίδια στην πλάνη της νύχτας.

Που άφησα το χαμόγελο μου;
Που πήγε η αγάπη;

Και έτσι βλέπω την σκιά σου,
να έρχεται σ' εμένα
για μια βρεγμένη αγκαλιά,
για ένα τελευταίο φιλί
για έναν ψίθυρο στην πλάνη της νύχτας.