Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Be Strong!

                                           

                                            Οι πράξεις μου; Το αδύνατο μου σημείο...
                                            Ο λόγος μου; Η μοναδικότητα της έκφρασης μου...
                                                         Τα όνειρα; Η συντρόφια μου...
                                                           Το χαρτί; Ο σύμμαχος μου,
                                                         γιατί ότι δεν μπορώ να πράξω,
                                                           ότι δεν μπορώ να σου πω,
                                                             όταν τα όνειρα σβήσουν,
                                         μόνο το χαρτί και ότι σου έγραψα θα μου θυμίζουν
         
                                                       Τι ήσουν. Τι είσαι και Τι θα είσαι
                                                      από τώρα ως και την αιωνιότητα.
                                                     Ώσπου να μην μπορώ να σκεφτώ,
                                               όταν τα ματιά μου θα πάψουν να βλέπουν
                                              την λάμψη του αγγελικού σου προσώπου,
                                                        την ομορφιά του κόσμου,
                                    και όταν η ύπαρξη μου περάσει στο κενό, μόνων τότε
                                                     και πάλι θα συλλογιστώ τα λάθη
                                                       που δείλιασα  να κάνω μαζί σου
                                                               και την αδυναμία μου,
                                                   που ποτέ δεν ήμουν δυνατός και
                              που ποτέ δεν σου έδειξα πραγματικά πόσο πολύ σε σ΄ αγαπώ
                                                         ακόμα και τώρα που απλά
                                                              έπαψα να υπάρχω.
                       



Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Τι είναι Αληθινή Αγάπη;




Το δροσερό αεράκι με φυσούσε στο πρόσωπο καθώς περίμενα το λεωφορείο... Το αφύσικο κρύο της εποχής με έκανε να κουλουριαστώ στο παγκάκι που καθόμουν. Τα αυτοκίνητα πηγαίναν και έρχονταν μπροστά μου το ίδιο και οι άνθρωποι, όλοι διαφορετικοί. Άλλοι δυο δυο, χέρι χέρι ή ακόμα και αγκαλιά γελούσαν δυνατά ενώ αλλού βιαστικοί με τον χαρτοφύλακα στο χέρι πηγαίναν στην δουλειά τους. Τότε ήρθε και κάθισε δίπλα μου ένα μικρό κοριτσάκι με την μητέρα του.

« Γιατί μαμά ο μπαμπάς δεν ήρθε να με ξυπνήσει;» ρώτησε το κοριτσάκι.
«Ο πατέρας σου δεν θα ξανά έρθει σύντομα να σε ξανά ξυπνήσει.» απάντησε ήρεμα η μητέρα και πήρε αγκαλιά το κοριτσάκι «Με τον πατέρα σου δεν θα ήμαστε ποια μαζί,ο μπαμπάς θα ζήσει με άλλη οικογένεια.»
« Γιατί;»
« Γιατί με τον πατέρα σου δεν τα πηγαίναμε καλά. Αλλά θα το δεις θα τα καταφέρουμε καλά και οι δυο μας.»
« Γιατί έφυγε, όμως;» ξανά ρώτησε το κοριτσάκι μη μπορώντας φανερά να καταλάβει για την κατάσταση των γωνιών της.« Γιατί με τον πατέρα σου δεν αγαπιόμαστε αρκετά. Εσένα όμως σε αγαπάει και δεν θα σε ξεχάσει ποτέ.» της απάντησε και την φίλησε τρυφερά στο κεφάλι.
« Μαμά να σε ρωτήσω κάτι; Τι είναι αγάπη;»

Η ερώτηση που έθεσε το κοριτσάκι στην μητέρα του με έβαλε σε σκέψεις. Για πρώτη φορά από τότε που κάθισαν δίπλα μου γύρισα και τις κοίταξα. Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της μητέρας όταν απάντησε.

«Δεν είμαι η κατάλληλη να σου απαντήσω. θα έρθουν στιγμές που στο μέλλον που θα καταλάβεις τι είναι αγάπη και τι όχι αλλά να θυμάσαι,θα κάνεις πολλά λάθη μέχρι να καταλάβεις και να βρεις την πραγματική αγάπη.» απάντησε και ανεβήκανε στο λεωφορείο τους, αφήνοντας με και πάλι μόνο μου στο κρύο.

Η ερώτηση περιπλανιόταν στο μυαλό μου απο την ώρα εκείνη γιατί δεν είχα ιδέα τι είναι αγάπη. Κοίταξα για λίγο γύρω, περιεργάστηκα και παρατήρησα τις εκφράσεις διάφορων ανθρώπων που περνούσαν απο κοντά μου, ιδίως όταν είχαν δίπλα τους ένα πρόσωπο.

Παρατήρησα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι ήταν μαζί από συμφέρον, όταν ο ένας από τους δυο ήταν πλούσιος. Όχι αυτό δεν ήταν αγάπη.ήταν μαζί από συμφέρον.

Άλλοι ήταν μαζί με κάποιον γιατί ήταν πολύ όμορφος-η ή διάσημος-η, αλλά ούτε αυτό ήταν αγάπη.

Άλλοι ήταν μαζί με κάποιον τον οποίο θαύμαζαν, αλλά ούτε και ο θαυμασμός ήταν αγάπη.

Τότε σκέφτηκα εσένα και γιατί ήμουν μαζί σου αλλά δεν ταίριαζε με κάποιον από τους παραπάνω παράγοντες. Ήμουν μαζί σου, χωρίς να ξέρω το γιατί, αυτό είναι αγάπη. Εμείς ήμαστε ΑΓΆΠΗ, όταν γινόμαστε ένα. Όταν σκουπίζω το δάκρυ σου πριν καν πέσει στο κενό. Όταν η ευτυχία μου με την ευτυχία μου συμπάσχουν την ίδια στιγμή. Όταν σου χαρίζω τον εαυτό μου. Όταν είμαι εκεί πριν μου πεις έλα.

Το λεωφορείο μου είχε έρθει, ανέβηκα νιώθοντας αλλαγμένος. Ερχόμουν να σε βρω και ήξερα ότι, Αληθινή Αγάπη είναι ένα πρόσωπο το οποίο θα θες να είναι το τελευταίο θέαμα που θα αντικρίσεις πριν τελειώσει το όνειρο της ζωής...