Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Ασπρόμαυρες φωτογραφίες

Γκρίζες φάτσες, χλωμά χαμόγελα.
Όλες οι φαιές εκφράσεις πάγωσαν εκείνη την στιγμή.
Όλα τα συναισθήματα παγιδεύτηκαν εκεί.
Όλα τα πρόσωπα οικεία.
Τόσο γνωστά μ' αγνώριστα.  
Και τώρα εδώ.
Μόνος...
Κοιτάζω το άλμπουμ.
Γεμάτο συναισθήματα.
Γεμάτο ανθρώπους που αγάπησα και με αγάπησαν.
Μα όλοι τώρα είχαν ξεχαστεί, είχαν φύγει.
Μα οι αναμνήσεις μείναν εκεί καρφιτσωμένες.
Παγιδεύτηκαν στο νου και έπαιζαν παιχνίδια.
Στιγμές...
Ερχόταν και φεύγαν.
Προκαλώντας την νοσταλγία του παρελθόντος.
Τότε που όλοι ήμασταν μαζί.
Χαρούμενοι...
Τότε που δεν μας χώριζε τίποτα.
Τότε που ήμασταν εκεί.
Και όχι εδώ.
Εκεί που ήμασταν άνθρωποι με νόημα και ενδιαφέρων,
 άνθρωποι που δέναν αρμονικά μεταξύ τους,
 άνθρωποι φίλοι
 και όχι όπως τώρα απλά αναμνήσεις ενός τρελού μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες.


Στα συρτάρια των παιδικών μου χρόνων έκλεισα όλες τις αναμνήσεις όλους τους παιδικούς φίλους και τώρα είμαι εδώ μόνος στο δωμάτιο να κοιτώ και να νοσταλγώ την παιδική μου  ηλικία...

2 σχόλια: