Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Θυμήσου να αγαπάς, όχι μόνο να προστατεύεις.

Με είχες ανεβάσει ψηλά, πολύ ψηλά.
Ήθελες να με προστατέψεις, έλεγες.
Με έβαλες στο ψηλό ντουλάπι σου να με φιλάς μαζί με τα αγαπημένα σου πράγματα,
ένα μικρο κοχύλι,
ένα ποίημα σου,
ένα παλιό κλειδί,
ένα μολύβι με ένα ραβασάκι,
μια σπασμένη κούκλα,
μια ζωγραφιά,
εμένα και ένα κουτάκι γεμάτο αναμνήσεις.
Μπορεί να φαίνονταν ασήμαντα αυτά στον καθένα αλλά για σένα είχαν αξία.
Ήταν ότι σου είχε μείνει από την παιδική σου ηλικία
με τους έρωτες,
την φαντασία,
τα παιχνίδια,
την ανεμελιά,
το γέλιο.
Ώσπου μια μέρα όλα αλλάξαν, έκλεισες το ντουλάπι και μας ξέχασες.
Μας άφησες εκεί μέσα,να σκουργιάσουμε.
Δεν ξανά ΄νοιξες ποτέ το ντουλάπι
έμεινε για πάντα κλειστό.
μας ξέχασες μες το σκοτάδι για πάντα..
Το να προστατεύεις "κάτι" δεν σημαίνει πάντα να μην το "χρησιμοποιείς"



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου